Ρήξη στροφικού πετάλου

Ανατομικές πληροφορίες για την άρθρωση του ώμου

Η άρθρωση του ώμου είναι μια αρκετά σύνθετη άρθρωση με  ένα μεγάλο εύρος κίνησης. Στον σχηματισμό της συμμετέχουν τρία οστά: το βραχιόνιο, η ωμοπλάτη και η κλείδα.  Η σταθεροποίηση της άρθρωσης και η δυνατότητα κίνησής της επιτυγχάνεται με την συνεργική δράση τεσσάρων μυών και των τενόντων τους. Οι μύες αυτοί είναι ο Υπερακάνθιος, ο Υπακάνθιος, ο Υποπλάτιος και ο  Έλασσον Στρογγυλός, οι οποίοι απαρτίζουν το στροφικό πέταλο του ώμου.

 Τι ορίζεται ως ρήξη στροφικού πετάλου;

Ως ρήξη του στροφικού πετάλου του ώμου ορίζεται η διακοπή της συνέχειας   (σκίσιμο – αποκόλληση του τένοντα από το σημείο σύνδεσής του με το βραχιόνιο) ενός ή περισσότερων  τενόντων του.  Αυτή μπορεί να είναι μερικού ή ολικού πάχους ρήξη. Η συγκεκριμένη κάκωση αποτελεί μια από τις συχνότερες αιτίες εμφάνισης πόνου στον ώμο. Ο τένοντας που υφίσταται συχνότερα ρήξη είναι ο Υπερακάνθιος, ενώ σε ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας είναι συχνό να εντοπίζονται ρήξεις σε παραπάνω από έναν τένοντες.

Ποια είναι τα αίτια πρόκλησής της;

Η ρήξη του στροφικού πετάλου μπορεί να είναι αποτέλεσμα ενός τραυματισμού ή συνέπεια χρόνιας εκφύλισης.

Οι τραυματικές – οξείες  ρήξεις  είναι συνήθως αποτέλεσμα κάποιας πτώσης πάνω σε τεντωμένο χέρι ή ανύψωσης αντικειμένου μεγάλου βάρους. Συχνά, μια οξεία ρήξη ενδέχεται να συνοδεύει κακώσεις όπως ένα κάταγμα κλείδας, ένα κάταγμα  πηχεοκαρπικής ή να αποτελεί συνέπεια ενός εξάρθρηματος  του ώμου.

Από την άλλη, η ρήξη του στροφικού πετάλου μπορεί να προκληθεί εξαιτίας της εκφύλισης των τενόντων του ώμου λόγω επαναλαμβανόμενης καταπόνησής τους. Οι εκφυλιστικές – χρόνιες ρήξεις είναι συχνότερες σε ασθενείς άνω των 40 ετών και συνήθως παρουσιάζουν ήπια ενοχλήματα. Εμφανίζονται συχνότερα σε ασθενείς με συγκεκριμένη επαγγελματική ή αθλητική δραστηριότητα η οποία απαιτεί επαναλαμβανόμενες κινήσεις του ώμου, κυρίως πάνω από το επίπεδο της κεφαλής. Κηπουροί, ζωγράφοι, ηλεκτρολόγοι σαν επαγγελματίες και αθλητές των ρίψεων , της άρσης βαρών και της κολύμβησης είναι πιο επιρρεπείς στην εκδήλωση χρόνιων ρήξεων των τενόντων του στροφικού πετάλου.

Με ποια συμπτώματα εμφανίζεται η ρήξη στροφικού πετάλου;

Τα πιο συχνά συμπτώματα μετά από μια ρήξη στροφικού πετάλου είναι:

• Πόνος στην πρόσθια επιφάνεια του ώμου κατά την ανάπαυση, ο οποίος επιδεινώνεται την νύχτα
• Πόνος που αντανακλά στον βραχίονα και την ωμοπλάτη
• Αδυναμία του πάσχοντος άκρου να εκτελέσει απλές κινήσεις
• Κριγμός κατά την κίνηση του άκρου
• Αδυναμία άρσης αντικειμένων ή στροφικής κίνησης του άνω άκρου.

Ρήξεις οι οποίες προκύπτουν από τραυματισμό συνήθως προκαλούν έντονο πόνο, ενώ μπορεί, ανάλογα με την έκταση της βλάβης, να συνοδεύονται άμεσα και από αδυναμία στο άνω άκρο.

Ρήξεις οι οποίες προκύπτουν σταδιακά λόγω υπέρχρησης, αρχικά μπορεί να συνοδεύονται από ήπιο πόνο και μόνο σε συγκεκριμένες κινήσεις, ενώ συνήθως ανταποκρίνονται σε φαρμακευτική αγωγή. Με την πάροδο του χρόνου, όμως, τα συμπτώματα μπορεί να γίνονται πιο έντονα και πιο επίμονα με αποτέλεσμα να μην μπορούν να εκτελεστούν απλές καθημερινές δραστηριότητες.

Υπάρχουν και περιπτώσεις που η ρήξη του στροφικού πετάλου μπορεί και να μην συνοδεύεται από  πόνο!

Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση;

Η διάγνωση της ρήξης της στροφικού πετάλου ξεκινά με τη λήψη ενός ολοκληρωμένου ιστορικού και συνεχίζεται  με την κλινική εξέταση του ασθενούς. Κατά τη διάρκεια της κλινικής εξέτασης ο ορθοπαιδικός ελέγχει  την λειτουργικότητα της άρθρωσης του ώμου και το εύρος κίνησής της, με την πραγματοποίηση συγκεκριμένων δοκιμασιών.

Για μια ολοκληρωμένη διάγνωση είναι απαραίτητη η διενέργεια απεικονιστικών εξετάσεων. Οι απλές ακτινογραφίες είναι απαραίτητες  για τον εντοπισμό οστεοαρθρίτιδας ή την παρουσία κατάγματος, όμως η εξέταση εκλογής για την διάγνωση της παρουσίας και της έκτασης της ρήξης είναι η Μαγνητική Τομογραφία (MRI).

Ποια είναι η κατάλληλη θεραπεία για την αντιμετώπιση της ρήξης στροφικού πετάλου;

Ο στόχος κάθε θεραπευτικού πρωτοκόλλου είναι η ελάττωση του πόνου και η αποκατάσταση, στον καλύτερο δυνατό βαθμό, της λειτουργικότητας του ώμου. Παράγοντες που θα πρέπει να λαμβάνονται υπ όψιν είναι η ηλικία του ασθενούς και το επίπεδο δραστηριότητας όπως επίσης και ο τύπος της ρήξης.

 Έτσι, ανάλογα με την έκταση της βλάβης και την ένταση των συμπτωμάτων, η αντιμετώπιση της ρήξης του στροφικού πετάλου μπορεί να είναι είτε συντηρητική είτε χειρουργική.

Ειδικότερα, η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει:

• Ανάπαυση του πάσχοντος μέλους
• Τροποποίηση δραστηριοτήτων αποφεύγοντας εκείνες που επιδεινώνουν τα συμπτώματα
• Χορήγηση παυσίπονων και μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων
• Ειδικό πρόγραμμα φυσικοθεραπείας για την ενδυνάμωση των μυών του στροφικού πετάλου
• Ενέσεις κορτικοστεροειδών

Όταν τα συμπτώματα στην άρθρωση του ώμου επιμένουν παρά την συντηρητική θεραπεία, όταν υπάρχει  αδυναμία και  περιορισμός στο εύρος κίνησης και όταν διαπιστώνεται στην Μαγνητική Τομογραφία εκτεταμένη ρήξη του στροφικού πετάλου, τότε ο ενδεδειγμένος τρόπος αντιμετώπισης είναι ο χειρουργικός.  Μέσω μικρών χειρουργικών οπών στην περιοχή του πάσχοντος ώμου διενεργείται αρθροσκοπική αποκατάσταση του στροφικού πετάλου.  Με χρήση ειδικών υλικών (άγκυρες-ράμματα) γίνεται επανακαθήλωση των  τενόντων που έχουν υποστεί ρήξη στην κεφαλή του βραχιονίου οστού. Ο μετεγχειρητικός πόνος ελέγχεται με την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή. Ακολουθείται εξατομικευμένο φυσιοθεραπευτικό πρωτόκολλο που οδηγεί στην πλήρη αποκατάσταση της λειτουργικότητας της άρθρωσης του ώμου.

Εάν εμφανίζετε ενοχλήσεις στον ώμο, απευθυνθείτε στον έμπειρο Ορθοπαιδικό Χειρουργό-Τραυματολόγο Σπύρο Ξεΐνη. Ο ιατρός είναι εξειδικευμένος στην αντιμετώπιση παθήσεων του άνω άκρου και ο σχεδιασμός του θεραπευτικού πλάνου πραγματοποιείται πάντοτε εξατομικευμένα. Επικοινωνήστε μαζί μας και κλείστε το ραντεβού σας.